آشنایی با رود کارون، از سر چشمه تا مقصد

نمای رود کارون در اهواز
نمای رود کارون در اهواز
عبور رود کارون از شهر اهواز، استان خوزستان

رود کارون بزرگترین و پرآب ترین رود ایران است. این رود ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را مبدل به یکی از مهمترین میراث طبیعی ایران و جاهای دیدنی اهواز کرده است. این رودخانه از زردکوه، از استان چهارمحال بختیاری سرچشمه می گیرد و در انتهای مسیر خود به خلیج فارس می ریزد.

جالب است بدانید که رود کارون به دلیل ارتباط با آبهای آزاد و بین المللی، تنها رود ایران است که قابلیت کشتیرانی دارد. البته این رودخانه علاوه بر شرایط مناسبی که برای حمل و نقل دارد، یکی از جاذبه های گردشگری استان خوزستان نیز به حساب می آید.

پلها و سدهای متعددی بر روی رود کارون زده شده که هر کدام از آنها به تنهایی از جاذبه هایی چشمگیر برای تورهای داخلی و ایرانگردی هستند. برای مثال می توان به پل سیاه، پل اهواز، سد کارون و سد مسجدسلیمان اشاره کرد که نمونه هایی از این سازه ها هستند.

تاریخچه رود کارون

در متون مختلف، نامهای باستانی متعددی برای رود کارون در نظر گرفته شده اند – نامهایی نظیر کوهرنگ، کرنگ، کرن. اما این روزها نام کارون را بر این رودخانه نهاده‌اند که از کلمه کران یا قارن گرفته شده است. این کلمات به ترتیب به معنای ادامه دهنده نسل و پسر هستند. احتمالاً طویل بودن این رودخانه نیز در انتخاب این نام بی تاثیر نبوده است.

در دوره قاجاریان، نقشه های دقیقی از این میراث طبیعی کشیده شد که تا امروز نیز یکی از بهترین نقشه های تاریخی به شمار می روند. متاسفانه نگارنده این نقشه و سال ترسیم آن مشخص نیست، اما این مسئله از ارزش تاریخی آن نمی کاهد.

این رودخانه در سال ۱۳۸۹ خورشیدی به عنوان میراث طبیعی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسید.

جغرافیای رود کارون

نقشه رود کارون
نقشه رود کارون از ابتدا تا انتها

این رود مشهور ایرانی، طولی حدود ۹۵۰ کیلومتر دارد و محل دقیق آغاز آن از ارمند، کوهرنگ و بازفت است. البته این رودخانه سرچشمه ها و شاخه های متعدد فرعی دیگری نیز دارد که در نهایت به همین رودخانه می پیوندند. برای مثال رودخانه های گلرود و آبسرده در بروجرد از جمله شاخه های فرعی این رود هستند.

همچنین شهرهای بسیاری در مسیر این رود بزرگ قرار دارند، مانند شهرکرد، بروجن، لردگان، ایذه، مسجد سلیمان، شوشتر، اهواز، خرمشهر و شهرستان کارون.

یکی از شناخته شده ترین رودخانه های ایران که شرایط کشتیرانی مناسبی هم دارد، رودخانه دز است که به رود کارون میپیوندد. این بخش از رودخانه کارون را کارون بزرگ مینامند. کارون بزرگ از نظر جغرافیایی در قسمت شمالی اهواز واقع شده و حدودا 190 کیلومتر طول دارد.

حتما به بازدید از این جاذبه بروید

از آنجایی ‌که رود کارون بزرگترین رودخانه ایران است، تورگردان های ایرانی بازدید از این جاذبه گردشگری را در تورهای ایرانگردی و تورهای داخلی خود قرار می دهند. همچنین سالانه بسیاری از گردشگران و مسافران این مناطق، اوقات فراغت خود را در کنار این رودخانه زیبا سپری می کنند. ما نیز بازدید از این میراث طبیعی ایرانی را به شما پیشنهاد می دهیم.

رود کارون کجاست؟

رود کارون از رشته کوه‌های چهارمحال و بختیاری سرچشمه می‌گیرد و تا خلیج فارس ادامه می‌یابد. موقعیت مکانی دقیق این رود را در زیر مشاهده می‌کنید:

پرسش‌های متداول درباره رود کارون

اگر پاسخ پرسش‌های خود را در موارد زیر پیدا نکردید، از طریق بخش دیدگاه‌های همین پست، سوال‌هایتان را با ما در میان بگذارید. ما در اولین فرصت به آنها پاسخ خواهیم داد.

کارون از کجا سرچشمه می‌گیرد؟

رود کارون از زردکوه در استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه می‌گیرد.

عمق رودخانه کارون چقدر است؟

در روزهای پرآبی، عمق کارون به 21 متر می‌رسد. مناطق کم عمق این رودخانه عمقی برابر با یک و نیم متر دارند.

نام قدیم رودخانه کارون چه بود؟

کرن، کرنک، کوهرنگ و کوپرتس از جمله نام‌های قدیمی این رودخانه هستند.

رود کارون به کجا می‌ریزد؟

رودخانه کارون پس از پیوستن رودهای بهشت آباد، رود بازفت، رود کوهرنگ، رود سبزکوه، رود ارمند و رود خرسان به خلیج فارس می‌ریزد.

طولانی‌ترین رود ایران کدام است؟

رود کارون با طول 950 متر، طولانی‌ترین رود ایران است.

اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

قبلی
از موزه پارس شیراز در باغ نظر بازدید کنید
نمای موزه پارس شیراز

از موزه پارس شیراز در باغ نظر بازدید کنید

موزه پارس شیراز در ساختمانی قدیمی و نسبتاً کوچک، اما باشکوه برپا شده است

بعدی
آشنایی با موزه ملی کاشان و آثار شاخص آن
موزه ملی کاشان

آشنایی با موزه ملی کاشان و آثار شاخص آن

موزه ملی کاشان از قدیمی‌ترین موزه های ایران و یکی از برجسته‌ترین جاهای دیدنی

نوشته‌های مشابه
مسابقه ایران شناسی ماهانه دستی بر ایران