کوه ‏های ایران و دو رشته کوه شگفت‏‌انگیز آن

رشته کوه های البرز
نمایی از رشته کوه های البرز
کوه های رنگارنگ زنجان
کوه های رنگارنگ ماه نشان در نزدیکی زنجان از جمله جذاب‌ترین کوه های ایران

برای بررسی کوه ‏های ایران، بهتر است کل مساحت جغرافیای ایران مدنظر قرار گیرد. می‏‌توان این پهنه‌‏ی خشکی وسیع را به چهار بخش تقسیم کرد: یک‏‌دوم از آن را کوه ها، یک‏‌چهارم آن را بیابان‏‌ها و یک‌‏چهارم دیگر را دشت‏‌های حاصلخیز تشکیل داده‌اند. دو رشته کوه اصلی ایران «البرز» و «زاگرس» نام دارند.

  1. البرز: از آذربایجان تا افغانستان کشیده شده است و از قسمت جنوبی دریای خزر عبور می‌کند.
  2. زاگرس: از منطقه‌ای در آذربایجان تا غرب و جنوب شرقی کشور کشیده شده است.

این دو رشته کوه مانند دیوارهایی عمل می‌کنند که جلوی ورود پدیده‌های آب‏‌وهوایی را به داخل مرکز ایران می‏‌گیرند. افزون بر این دو رشته کوه، مناطق کوهستانی دیگری نیز در مرکز و شرق ایران وجود دارند.

رشته کوه البرز

رشته کوه های البرز
نمایی از رشته کوه های البرز

مناطق مرکزی رشته کوه البرز بلندتر و وسیع‌تر از سایر قسمت‌های آن هستند. بلندترین قله‏‌ی ایران به‌‏نام «دماوند» با ارتفاع ۵۶۷۱ متر از سطح دریا نیز در قسمت مرکزی البرز قرار دارد. این قله‌‏ی آتشفشانی خاموش، دهانه‌ای به وسعت ۴۰۰ متر دارد. گاز سولفور متصاعد از این دهانه‌ی آتشفشانی، گاهی پایین می‏‌آید و مانند ابری، قله را فرا می‌گیرد.

رشته کوه زاگرس

رشته کوه های زاگرس
نمایی از رشته کوه های ایران؛ زاگرس

شاید یکی از جالب‌‏ترین رشته کوه‏ های ایران زاگرس باشد. قله‌ها و ارتفاعات زاگرس شیب‌های تند و دره‌‏های عمیق و تنگه‌های بسیار باریکی دارند. مهم‏ترین ارتفاعات شمالی آن کوه های مرزی نزدیک ماکو، خوی و قطور هستند.

زاگرس مرکزی از چند قله با ارتفاع بیش از ۳هزار متر از سطح دریا تشکیل شده است.

بلندترین و سخت‌ترین کوه ‏های ایران در ارتفاعات زاگرس، کوه‏ های بختیاری هستند. کوه های بختیاری بین لرستان و دشت‌های شیراز قرار گرفته‌اند. ارتفاع بلندترین قله‏‌ی آن یعنی «زردکوه»، ۴۵۴۷ متر بالاتر از سطح دریاست. «دنا» یکی دیگر از قله‌‏های کوه‏ های ایران در استان فارس است و ارتفاع آن ۵۲۰۰ متر بالاتر سطح دریاست. با حرکت به‌‏سمت جنوب، این ارتفاعات کاهش می‌یابد.

کوه های ایران در شمال کشور

  • کوه های ارسباران در شمال غربی ایران در کناره‌های رود مرزی «ارس» قرار گرفته‌اند. بلندترین قله‏‌ی آن، با ۳۷۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا، «نشان کوه» نام دارد.
  • کوه‌های سهند در شمال غربی ایران قرار گرفته‌اند و ارتفاع بلندترین قله‏‌ی آن ۳۷۱۰ متر از سطح دریاست.
  • کوه‌های سبلان در شمال غربی قرار گرفته‌اند و ارتفاع بلندترین قله‏‌ی آن ۴۸۱۱ متر از سطح دریاست.
  • کوه‌‏های تالش در جنوب دریای خزر قرار گرفته‌‏اند و ارتفاع بلندترین قله‌‏ی آن به‏‌نام «آق‌‌داغ» ۳۲۰۰ متر از سطح دریاست.

کوه‌ های ایران در ناحیه‏‌ی خراسان

کوه‏ های البرز تا شمال شرقی ایران کشیده شده‌‏اند و کوه ‏های خراسان را شکل داده‌اند. کوه ‏های خراسان را می‌‏توان به چند رشته کوه کوچک‌‏تر تقسیم‌‏بندی کرد:

  • رشته کوه شمالی از «کپه‌ داغ» تا رودی به‌‏نام «هریرود» کشیده شده است.
  • رشته کوه مرکزی در اطراف بجنورد و قوچان قرار گرفته است. بلندترین قله‌‏ی آن در جنوب قوچان واقع شده و ارتفاع آن ۳۵۲۰ متر بالاتر از سطح دریاست. این قله چشم‌‏اندازی زیبا به شهرستان قوچان بخشیده است.
  • رشته کوه جنوبی نیز از چند قله‏‌ی مجزا با ارتفاعات کمتر تشکیل شده است.

کوه های ایران در ناحیه‏‌ی شرق

کوه های شرق ایران
کوه های ایران در شرق؛ نزدیکی شهداد

در مناطق شرقی ایران، کوه‌‏ های شرقی قرار گرفته‏‌اند و از استان خراسان تا سیستان‌‏و‏بلوچستان کشیده شده‌اند. این کوه های ایران را می‌توان به سه بخش مهم تقسیم‌‏بندی کرد:

  • «جام» در خراسان جنوبی که از شرق به غرب کشیده شده است.
  • «قائن» که در جنوب جام قرار گرفته است و شامل قله‏‌ی «آهنگران» با ارتفاع ۲۸۷۷ بالاتر از سطح دریاست.
  • «مکران» که از زابل تا بم‌‏پشت در استان سیستان‏‌وبلوچستان کشیده شده است. بلندترین قله‏‌ی این منطقه «تفتان» نام دارد. تفتان آتشفشانی خاموش دارد و در جنوب شرقی ایران با ارتفاع ۴۰۵۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است.

رشته کوه های مرکزی ایران

با مطالعه‏‌ی کوه ‏های ایران درمی‏‌یابیم ارتفاعات یکپارچه‌‏ای در منطقه‌‏ی مرکز ایران وجود دارند. برخی از این ارتفاعات به رشته کوه البرز یا زاگرس متصل‏‌اند. این رشته کوه ها را می‌توان به دو کوه اصلی «قهرود» و «بنان» تقسیم‌‏بندی کرد. «قهرود» طولانی‌تر و بلندتر است و از اطراف کاشان و جنوب تهران آغاز می‌شود و تا کرمان ادامه می‏‌یابد. «بنان» ادامه‌‏ی کوه قهرود است و تا منطقه‌‏ی مکران در استان سیستان‌‏وبلوچستان ادامه می‏‌یابد. در میان این رشته کوه ها، «شیرکوه» در نزدیکی یزد با ارتفاع ۴۰۷۵ متر از سطح دریا قرار دارد.

زمانی که جغرافیای ایران را به‏‌دقت مطالعه می‌‏کنیم، درمی‏‌یابیم که بخش مرکزی ایران منطقه‌ای بسیار مهم است؛ زیرا در این بخش مواد معدنی بااهمیتی وجود دارد. درباره‌ی ویژگی آب‌وهوای مناطق مرکزی ایران نیز باید گفت در طول سال بارندگی کمی در آنجا وجود دارد، هوا ناگهان تغییر می‌کند، بادهای شدیدی می‌وزد و تعداد کمی رودخانه‌‏ی دائمی و رودهای سیل‌‏زا در آنجا وجود دارد.

اشتراک گذاری
نظرات 2
  1. سلام ،،خیلی برام جالب بود که اسمی از بینالود نیاوردن،،سوادش ندارن یا نمی خوان اسمی از خراسان رضوی برده بشه ،،چون کسی مثل ایشون حتماً اسم قلعه بینالود به گوش شون خرده ،،پس با شهر مشهد زاویه دارن ،،جای بسیار اندیشه داره این رفتار

    1. سلام دوست عزیز،
      ما همه جای ایران را دوست داریم و قصد و غرضی در کار نبوده است. نویسنده در این پست کوتاه امکان پوشش دادن همه کوه‌ها را نداشته است، ولی خبر خوش آنکه در حال غنی‌تر کردن محتوای سایت هستیم و در سری بعدی کار بر روی این پست، نکته مورد نظر شما را هم به محتوای این صفحه اضافه خواهیم کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

قبلی
پهنه‌های آبی ایران
بعدی
رودهای ایران
نوشته‌های مشابه
مسابقه ایران شناسی ماهانه دستی بر ایران